ณัชชาภัทร
อุ่นตรงจิตร. (2552). รัฐศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 6, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน้า 192-195
“วัฒนธรรมการเมืองกับกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางสังคม”
วัฒนธรรม
หมายถึง แนวความคิด แนวปฏิบัติ หรือเทคนิควิธีการดั้งเดิมที่ใช้ร่วมกัน
โดยกลุ่มคนที่สามารถบอกได้ว่าเป็นกลุ่มคนพวกเดียวกัน ส่วนวัฒนธรรมการเมืองนั้น
คือแบบแผนของทัศนคติและความเชื่อของบุคคลที่มีต่อระบบการเมืองของกลุ่มสมาชิกของระบบการเมืองหนึ่ง วัฒนธรรมการเมืองสามารถจำแนกได้ดังนี้ 1. วัฒนธรรมการเมืองดั้งเดิมจำกัดวงแคบ
คือกลุ่มคนที่ไม่สนใจแนวคิดทางการเมืองอะไรจะเกิดก็ให้เกิดไป 2. วัฒนธรรมทางการเมืองแบบไพร่ฟ้า
คือบุคคลในสังคมให้ความสนใจการเมืองยอมรับอำนาจของผู้ปกครอง จึงไม่สนใจที่จะเข้าไปมีส่วนร่วม
3. วัฒนธรรมทางการเมืองแบบมีส่วนร่วม คือทุกคนให้ความสนใจการเมืองและตระหนักเป็นอย่างดีว่าการเมืองมีผลกระทบต่อวิถีชีวิต วัฒนธรรมทางการเมืองมีความสำคัญ
คือสามารถสร้างความเป็นธรรมให้เกิดขึ้นได้
ช่วยกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลง พิจารณาได้จากกลุ่มคนที่ได้รับการศึกษาจากตะวันตกในช่วงก่อนการเปลี่ยนแปลงในปี
2475 สำหรับประเทศไทยมีวัฒนธรรมทางการเมือง
คือ เมื่อ 20 ปีที่ผ่านมาการเมืองไทยอยู่ในกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลง
การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมทำให้เกิดวัฒนธรรมทางการเมืองใหม่ในช่วงปี 2500
ก่อให้เกิดกลุ่มคนรุ่นใหม่ ความแตกต่างของคนเมืองและคนชนบท
และชุมชนต่างๆ มีการเปลี่ยนแปลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น